Απάντηση εις την ερώτηση Νο3 τού κ.Κάλλιου 'Γιατί το δόγμα τής Τριάδος παραμένει μυστήριο';

                   ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΡΩΤΟΥΝ

   Οι απαντήσεις και οι τοποθετήσεις τού Αντιαιρετικού Γραφείου τής Ιεράς Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου και τών συνεργατών εις τις ερωτήσεις τού αξιοτίμου Ευαγγελιζομένου τής Εταιρίας Σκοπιά κυρίου Φώτιου Κάλλιου.

   Αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, την 10^ην Μαρτίου ήλθε εις την Εφημερίδα τής Ιεράς Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου επιστολή τού κυρίου Κάλλιου Φώτιου, πιστού Ευαγγελιζομένου τής Εταιρίας Σκοπιά, ο οποίος απήντησε εις όλες σχεδόν τις ερωτήσεις τής Εφημερίδος ‘Εκ πλάνης οδού αυτών’, θέτοντας ταυτοχρόνως 3 επιπλέον  ερωτήσεις εις τις οποίες μάς ζήτησε να απαντήσουμε. Ακολουθούν λοιπόν οι τοποθετήσεις μας επί τών ερωτήσεων τού κυρίου Κάλλιου. Η τρίτη ερώτηση έχει ως εξής:

                                       ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΥΡΙΟΥ ΦΩΤΙΟΥ ΚΑΛΛΙΟΥ

Στο τεύχος σας παραδέχεστε ότι το μυαλουδάκι σας δεν μπορεί να χωρίσει και να εξηγήσει το δόγμα της Τριάδος. Πώς λοιπόν τολμάτε να το διδάξετε στο λαό, ενώ οι ίδιοι δεν το καταλαβαίνετε;

(Εφεσίους 6:18-20) «ενώ με κάθε μορφή προσευχής και δέησης συνεχίζετε να προσεύχεστε σε κάθε περίπτωση μέσω πνεύματος. Και για το σκοπό αυτόν να είστε άγρυπνοι με κάθε σταθερότητα και με δέηση για χάρη όλων των αγίων, 19 καθώς και για εμένα, για να μου δοθεί ικανότητα να μιλώ όταν ανοίγω το στόμα μου, ώστε με παρρησία να κάνω γνωστό το ιερό μυστικό των καλών νέων, 20 για τα οποία ενεργώ ως πρεσβευτής δεμένος με αλυσίδες· για να μιλήσω σχετικά με αυτά με τόλμη όπως πρέπει να μιλήσω».

Ο Απόστολος Παύλος και όλοι οι Χριστιανοί γνώριζαν τα μυστήρια του Θεού επειδή ο Θεός τα αποκάλυπτε στους πιστούς. Το δόγμα της Τριάδος γιατί παραμένει μυστήριο;

                  ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ        

                                      ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΥ ΚΑΙ  ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ 

               ΟΛΗ Η ΕΝΣΑΡΚΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ

   Πριν απαντήσουμε ευθέως εις το ερώτημα να σάς ενημερώσουμε, αγαπητέ κύριε Κάλλιο, αλλά κι όσους εκ τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά τύχει να διαβάσουν τις απαντήσεις μας, ότι δεν είναι η Τριαδικότης τού Θεού το μόνο μυστήριο εις την Χριστιανική πίστη, αλλά όλο το περιεχόμενο τής Χριστιανικής Πίστεως, ολόκληρος δηλαδή η ένσαρκος οικονομία είναι κατά τον Παύλο μυστήριο: «Και ομολογουμένως μέγα εστί το τής ευσεβείας μυστήριον· Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν Πνεύματι, ώφθη αγγέλοις, εκηρύχθη εν έθνεσιν, επιστεύθη εν κόσμω, ανελήφθη εν δόξη» (Α΄ Τιμ. 3:16) δηλαδή «Ομολογουμένως δε, είναι μεγάλο το μυστήριο τής Θρησκείας μας: Ο Θεός φανερώθηκε με σάρκα, δικαιώθηκε από το Πνεύμα (το Πνεύμα δηλαδή απέδειξε, ότι δεν ήταν απλώς άνθρωπος, αλλά Θεάνθρωπος), φάνηκε σε κήρυκες (οι κήρυκές Του δηλαδή υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες), κηρύχθηκε στα έθνη, πιστεύθηκε στον κόσμο, αναλήφθηκε με δόξα».

       ‘ΟΣ (ΑΥΤΟΣ) ΕΦΑΝΕΡΩΘΗ ΕΝ ΣΑΡΚΙ’ Η ‘ΘΕΟΣ ΕΦΑΝΕΡΩΘΗ ΕΝ ΣΑΡΚΙ’;

   Κι όσοι ακόλουθοι τού ‘πιστού και φρονίμου δούλου’ επιμένουν, ότι η αυθεντική γραφή είναι ‘Oς ή Αυτός εφανερώθη εν σαρκί’ (όπως δηλαδή προτείνει η Σκοπιά εις την Μ.Ν.Κ.) και όχι ‘Θεός εφανερώθη εν σαρκί’, δεν έχουν παρά να εξετάσουν με προσοχή τον Αλεξανδρινό κώδικα (το link τού οποίου και παραθέτουμε http://images.csntm.org/Manuscripts/GA_02/GA_02_0123a.jpg) και να προσέξουν εις την αριστερή στήλη, εις την ογδόη σειρά τη λέξη ΘC (πριν από την λέξη ‘εφανερώθη’) με την ΓΡΑΜΜΗ ΑΠΟ ΕΠΑΝΩ, που σημαίνει ότι είναι η συντομογραφία τής λέξεως ΘΕΟC!!!

   Κι όσοι δεν αρκούνται ούτε εις αυτήν την απόδειξη, κι επιμένουν ακόμη ότι η Σκοπιά έχει δίκιο εις την μετάφρασή της, παραθέτουμε και δύο μαρτυρίες (Αγίου Ιγνατίου Θεοφόρου τέλη 1^ου αιώνος και Αγίου Ιππολύτου Ρώμης αρχές 3^ου αιώνος) για να εξακριβωθεί άπαξ δια παντός, πώς ήταν γνωστό εις την Εκκλησία τού Χριστού, όχι μόνον το συγκεκριμένο χωρίο, αλλά και η μεγαλυτέρα αλήθεια τής Χριστιανικής Πίστεως, ότι ο ΙΔΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ έγινε άνθρωπος και όχι δήθεν κάποιος Αρχάγγελος, όπως κηρύττει ο ψευδοδιδάσκαλος τού Μπρούκλιν:

«Είς ιατρός εστιν, σαρκικός τε και πνευματικός, γεννητός και αγέννητος, ΕΝ ΣΑΡΚΙ ΓΕΝΟΜΕΝΟΣ ΘΕΟΣ, εν αθανάτω ζωή αληθινή, και εκ Μαρίας και εκ Θεού, πρώτον παθητός και τότε απαθής, Ιησούς Χριστός, ο Κύριος ημών» και «ΘΕΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΟΥ εις καινότητα αιδίου ζωής»  (Ιγνατίου Θεοφόρου, προς Εφεσίους Επιστολή, κεφ.7 και 19, P.G. 5, 649, 652, 660)

«Καθ’ ον ουν τρόπον εκηρύχθη, κατά τούτον και παρών εφανέρωσεν εαυτόν εκ Παρθένου και Αγίου Πνεύματος, καινός άνθρωπος γενόμενος· το μεν ουράνιον έχων το Πατρώον ως Λόγος, το δε επίγειον εκ τού παλαιού Αδάμ δια Παρθένου σαρκούμενος. Ούτος προελθών εις κόσμον ΘΕΟΣ ΕΝ ΣΩΜΑΤΙ ΕΦΑΝΕΡΩΘΗ, άνθρωπος τέλειος προελθών» και «ΟΥΤΟΣ Ο ΘΕΟΣ, Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΙ΄ ΗΜΑΣ ΓΕΓΟΝΩΣ, ώ πάντα υπέταξεν Πατήρ.  Αυτώ η δόξα και το κράτος άμα Πατρί και Αγίω Πνεύματι, εν τη αγία Εκκλησία, και νυν και αεί και εις το΄θς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.» (Ιππολύτου Ρώμης, Εις την αίρεσιν Νοητού, κεφ.17 και 18, P.G. 10, 828-829)   

    Τριακόσια σχεδόν χρόνια προ τού Αλεξανδρινού κώδικος είναι γνωστή εις την Εκκλησία η μεγαλυτέρα αλήθεια τής Πίστεώς μας, ότι ο Θεός ο ίδιος έγινε άνθρωπος, κι όχι κάποιος Αρχάγγελος, όπως κηρύσσει η Σκοπιά.

   Οπότε να σταματήσει η Εταιρία να πλανάει πλέον τούς ακολούθους της εις το θέμα τής Θεότητος τού Ιησού. Να βγει να πει την αλήθεια εις τούς ανθρώπους που την έχουν εμπιστευθεί για την σωτηρία τους και την αιωνιότητά τους.  

               ΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΕΙΣ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ κ.ΚΑΛΛΙΟΥ

   Αφού κάναμε την απαραίτητη διευκρινήσαμε για το πώς έχει η ορθή και αυθεντική γραφή τού Α΄ Τιμ. 3:16, επανερχόμεθα εις το θέμα ότι όλη η ένσαρκος οικονομία, ολόκληρο δηλαδή το οικοδόμημα τού Χριστιανισμού, ολόκληρη η Πίστη, από τον Ευαγγελισμό δηλαδή έως και την Ανάληψη τού Ιησού (πρβλ. Α΄ Τιμ. 3:9 ‘το μυστήριον τής πίστεως’) είναι κατά τον Παύλο ένα μυστήριο! Σύλληψη, Γέννηση, Βάπτιση, Σταυρική Θυσία, Ανάσταση, Ανάληψη, καθώς και όλο το περιεχόμενο τής Διδασκαλίας τού Χριστού, άφεση αμαρτιών, ευλογία Γάμου, χορήγηση Αγίου Πνεύματος, Έλαιον θεραπείας ασθενειών, όλα αυτά αποτελούν το ένα και μοναδικό και μέγα Μυστήριον τής ευσεβείας!

      Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ & ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΕΙΣ ΧΡΙΣΤΟΝ ΕΙΝΑΙ ΜΥΣΤΗΡΙΟ

   Ακόμη και την επιστροφή εις Χριστόν τού Ισραήλ ο Απόστολος την θεωρεί μυστήριο (Ρωμ. 11:25)! Απεστάτησε ο κάποτε εκλεκτός λαός, αλλά θα έλθει ο καιρός που ο Ισραήλ θα ανανήψει από την αποστασία του και θα σωθεί! Πώς θα γίνει αυτό; Είναι μυστήριο που υπάγεται εις τα κρίματα και τις βουλές τού Θεού. Όπως επίσης μυστήριο είναι και η επιστροφή τών Εθνών εις Χριστόν (Εφεσ. 3:3-6). Το ότι λοιπόν αδυνατούμε να εξηγήσουμε τον τρόπο με τον οποίον αυτός ο απείθαρχος και σκληροτράχηλος λαός, κάποια στιγμή εις το μέλλον, πρόκειται να επιστρέψει και να πιστέψει εις Αυτόν που κάποτε εσταύρωσε, αυτό σημαίνει, κύριε Κάλλιο, ότι δεν πρέπει εμείς να κηρύττουμε αυτήν την επιστροφή τών Εβραίων, διότι αδυνατούμε να την εξηγήσουμε και να την κατανοήσουμε; Διότι αυτό το συμπέρασμα εξάγεται από το σκεπτικό που διατυπώνετε εις την παρούσα ερώτησή σας.

   «Δει δε και τούς διακόνους όντας μυστηρίων Ιησού Χριστού κατά πάντα τρόπον πάσιν αρέσκειν. Ου γαρ βρωμάτων και ποτών εισίν διάκονοι, αλλ’ εκκλησίας Θεού υπηρέται» (Ιγνατίου Θεοφόρου, προς Τραλλιανούς Επιστολή, κεφ.2, παρ.3, P.G. 5, 676C - 677A) δηλαδή «Πρέπει επίσης και οι διάκονοι, που κρατάνε τα μυστήρια τού Ιησού Χριστού, να είναι αρεστοί με κάθε τρόπο σε όλους. Διότι δεν είναι διάκονοι φαγητού και ποτού, αλλά υπηρέτες τής Εκκλησίας τού Θεού». Ο άγιος Ιγνάτιος, αναφερόμενος εις τούς διακόνους τής Εκκλησίας, λέγει ότι υπηρετούν, όχι φαγητά και ποτά, αλλά Μυστήρια Ιησού Χριστού.

   Εάν, κύριε Κάλλιο, μυστήρια δεν υπάρχουν διότι δήθεν ο Θεός τα απεκάλυψε και γνωστοποίησε εις τούς πιστούς, όπως ισχυρίζεστε, τότε τί είδους μυστήρια είναι αυτά για τα οποία κάνει λόγο ο άγιος Ιγνάτιος και τα οποία καλούνται να υπηρετούν οι διάκονοι;

                                  ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΥΣΤΗΡΙΟ

   Άλλωστε, το χωρίο που εσείς ο ίδιος επικαλείστε (Εφεσ. 6:19), κάνει λόγο για το ‘το μυστήριον τού ευαγγελίου’. Το ότι λοιπόν το Ευαγγέλιο αποτελεί αυτό καθ’ ευαυτό μυστήριο, αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να κηρύσσεται ή να κηρύσσεται συμφώνως προς τον τρόπο που το παρέλαβε και το κατάλαβε η Εκκλησία από τον Χριστό; Κι αν τελικά ισχύει το δεύτερο, μέσα εις το περιεχόμενο τού Ευαγγελίου δεν περιλαμβάνεται και ο Θεός καθώς και οι τρεις συγχρόνως τρόποι υπάρξεώς Του, δηλαδή ως Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα, τα τρία πρόσωπά Του;

   Εάν λοιπόν, κύριε Κάλλιο, μέσα εις το Ευαγγέλιο που παρέλαβε η Εκκλησία περιλαμβάνεται το δόγμα και η μεγαλυτέρα αλήθεια τής πίστεως, ότι «ένα Θεόν νομίσαι μη δυνάμεθα, εάν μη όντως Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι πιστεύσωμεν» (Ιππολύτου Ρώμης, Εις την αίρεσιν Νοητού, κεφ.13, P.G. 10, 821) κι επειδή λόγω τής πεπερασμένης ανθρωπίνης φύσεώς μας αδυνατούμε να κατανοήσουμε, πώς γίνεται ο ένας Θεός να αποτελείται από τρία πρόσωπα και πώς τρία πρόσωπα να απαρτίζουν τον έναν Θεό, αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να κηρύσσουμε το συγκεκριμένο δόγμα;

   Εις αυτό όμως το αδιέξοδο μάς οδηγεί η λογική που προτείνετε κι επικαλείστε.

                                   Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΥΣΤΗΡΙΟ

   Μπορεί ο Χριστός να είπε: «Υμίν δέδοται γνώναι τα μυστήρια τής βασιλείας τού Θεού» (Λουκ. 8:10) δηλαδή «Εις εσάς έχει δοθεί το προνόμιο να γνωρίσετε τα μυστήρια τής βασιλείας τού Θεού» όμως αυτό δεν αποκλείει, ότι υπάρχουν πράγματα που είναι αδύνατον να τα γνωρίσουμε στο βάθος και την ουσία τους: «το μυστήριον το αποκεκρυμμένον από τών αιώνων και από τών γενεών, νυνί δε εφανερώθη τοις αγίοις αυτού, οίς ηθέλησεν ο Θεός γνωρίσαι τίς ο πλούτος τής δόξης τού μυστηρίου τούτου εν τοις έθνεσιν, ός εστι Χριστός εν υμίν, η ελπίς τής δόξης» (Κολασ. 1:26-27) δηλαδή «το μυστήριο το κρυμμένο από αιώνες και από γενεές, τώρα δε φανερώθηκε εις τούς αγίους (τούς πιστούς) του. Εις αυτούς θέλησε ο Θεός να κάνει γνωστό, πόσο μεγάλος είναι ο ένδοξος πλούτος αυτού τού μυστηρίου για τούς εθνικούς. Το μυστήριο είναι ο Χριστός για εσάς, η ελπίδα να κατακτήσετε την δόξα».

   Επίσης: «προσευχόμενοι άμα και περί ημών, ίνα ο Θεός ανοίξει ημίν θύραν τού λόγου λαλήσαι το μυστήριον τού Χριστού, δι’ ό και δέδεμαι» (Κολασ. 4:3) δηλαδή «Και να προσεύχεσθε και για εμάς, για να μάς ανοίξει ο Θεός θύρα τού λόγου, για να κηρύξουμε το μυστήριο τού Χριστού, για το οποίο και είμαι δεμένος (φυλακισμένος)»     

   Βλέπετε κύριε Κάλλιο; Ο Χριστός έχει έρθει εις τη γη, έγινε άνθρωπος, έζησε ανάμεσά μας, κι όμως από τον Παύλο εξακολουθεί ο Χριστός να ονομάζεται ‘Μυστήριο’! Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι κατέχει εις βάθος το μυστήριον τού Χριστού; Ουδείς! Ο ίδιος ο Χριστός βεβαιώνει τούτο: «ουδείς επιγινώσκει τον Υιόν ει μη ο Πατήρ» (Ματθ. 11:27) δηλαδή «κανείς δεν γνωρίζει τον Υιό παρά μόνον ο Πατήρ».  

   Μήπως επειδή ο Χριστός αποτελεί μυστήριο ανεξιχνίαστο για τον οποιονδήποτε και κανείς άνθρωπος δεν είναι εις θέσιν να τον γνωρίζει εις βάθος, αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει κιόλας να κηρύσσεται από κανέναν;

   Εις αυτό όμως το αδιέξοδο μάς οδηγεί η λογική που προτείνετε κι επικαλείστε.

                   ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ Η ΑΣΠΟΡΟΣ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

   Επίσης το γεγονός, ότι η μητέρα τού Χριστού συνέλαβε ασπόρως, δίχως δηλαδή σπέρμα ανδρός, αυτό μπορούμε να το εξηγήσουμε; Μάλλον όχι, παρόλο την απέλπιδα προσπάθεια τής Σκοπιάς 01.08.1976, σελ.455, η οποία όμως Σκοπιά έρχεται εις εμφανέστατη αντίθεση με την Σκοπιά 01.03.1978, σελ.29 που λέγει, ότι η ανάπτυξη ενός βρέφος εις την μήτρα αποτελεί μυστήριο! Κι αν αποτελεί μυστήριο η ανάπτυξη ενός βρέφους, πόσο μάλλον αποτελεί μυστήριο η άσπορος σύλληψή του! Αποτελεί λοιπόν μυστήριο η άσπορος σύλληψη τού Χριστού κι ας μην χαρακτηρίζεται από την Γραφή ως τέτοιο; Βεβαιώτατα! Κι επειδή αδυνατούμε να το εξηγήσουμε, αυτό σημαίνει, κύριε Κάλλιο, ότι αυτήν την μεγάλη αλήθεια δεν πρέπει να την κηρύσσουμε, διότι δεν την κατανοούμε;  

   Εις αυτό όμως το αδιέξοδο μάς οδηγεί η λογική που προτείνετε κι επικαλείστε.

                                       ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΥΣΤΗΡΙΟ

   Το ότι το βάπτισμα δεν είναι μια απλή καθιέρωση ή ένταξη (αφιέρωση) εις μίαν θρησκευτικήν ομάδα αλλά έχει ασυγκρίτως ανωτέρα σημασία, είναι ‘επερώτημα αγαθής συνειδήσεως’ δηλαδή ‘υπόθεσις αγαθής συνειδήσεως’, ‘ζήτημα αγαθής συνειδήσεως’, ‘πράγμα εκ τού οποίου εξαρτάται η αγαθή συνείδησις’. Αναφέρει ο Απόστολος Πέτρος για το βάπτισμα τα εξής:

«Ό αντίτυπον νυν και ημάς σώζει βάπτισμα, ου σαρκός απόθεσις ρύπου, αλλά συνειδήσεως αγαθής επερώτημα εις Θεόν, δι’ αναστάσεως Ιησού Χριστού» (Α΄ Πέτρ. 3:21) δηλαδή «Αυτό το ύδωρ ήταν τύπος τού βαπτίσματος, ως πραγματοποίηση δε τού τύπου σώζει τώρα και εμάς το βάπτισμα, το οποίο είναι, όχι αποβολή τής ακαθαρσίας τού σώματος, αλλά υπόθεση αγαθής συνειδήσεως (αφού καθαρίζει την αμαρτωλή κι ένοχη συνείδηση και την καθιστά αγαθή) ενώπιον τού Θεού, δυνάμει τής αναστάσεως τού Ιησού Χριστού».

   Με άλλες λέξεις το βάπτισμα είναι εξύψωσις τής συνειδήσεως, δημιουργεί αγαθή συνείδηση, κι έχει αυτήν την δύναμιν ένεκα τής αναστάσεως τού Ιησού Χριστού. Από αυτήν αντλεί την δύναμή του.

    Ο Απόστολος δηλαδή θέλει να πει, ότι το βάπτισμα δεν είναι μικρή αλλά μεγάλη υπόθεση. Δεν είναι μια απλή καθιέρωση ή ένταξη (αφιέρωση) εις μίαν θρησκευτικήν ομάδα, δεν είναι  αποβολή τού ρύπου τής σαρκός, αλλά έχει ασυγκρίτως ανωτέρα σημασία, είναι ‘επερώτημα αγαθής συνειδήσεως’ δηλαδή ‘υπόθεση αγαθής συνειδήσεως’, ‘ζήτημα αγαθής συνειδήσεως’, ‘πράγμα εκ τού οποίου εξαρτάται η αγαθή συνείδηση’. Με αυτή δηλαδή την φράση ο Απόστολος εκφράζεται με τον ίδιο τρόπο που εκφραζόμαστε κι εμείς, όταν π.χ. λέμε ότι ‘η Θεία Κοινωνία είναι υπόθεση (ή ζήτημα) αιωνίου ζωής’, εννοώντας με αυτό, ότι από την Θεία Κοινωνία εξαρτάται η αιώνιος ζωή.

   Το βάπτισμα, λοιπόν, καθαρίζει την αμαρτωλή και ένοχη συνείδηση και την καθιστά αγαθή. Με άλλες λέξεις ο Απόστολος θέλει να πει, ότι το βάπτισμα δεν είναι κάθαρση τού σώματος, αλλά ασυγκρίτως περισσότερο, κάθαρση και εξύψωση τής συνειδήσεως. Το βάπτισμα ΣΩΖΕΙ (‘Ό αντίτυπο νυν και ημάς σώζει βάπτισμα’), διότι δημιουργεί αγαθή συνείδηση. Έχει δε αυτή τη δύναμη ένεκα τής αναστάσεως τού Ιησού Χριστού. Το βάπτισμα αντλεί την δύναμή του εκ τής αναστάσεως τού αρχηγού τής Εκκλησίας. Αυτή είναι η έννοια τής φράσεως ‘δι’ αναστάσεως Ιησού Χριστού’.

   Τέλος, είναι άξιον παρατηρήσεως, ότι το βάπτισμα, αφού είναι ‘αντίτυπον’ και όχι τύπος, ‘συνειδήσεως αγαθής επερώτημα’, υπόθεση εκ τής οποίας εξαρτάται η αγαθή συνείδηση, και ‘σώζει’ τούς αμαρτωλούς, εφόσον κατ’ αυτό κατέρχεται αοράτως η θεία χάρις, εξαλείφει την αμαρτία, αναγεννά, αγιάζει, δικαιώνει κι όπως είπαμε σώζει τον βαπτιζόμενο, δεν είναι δυνατόν να είναι μία τελετή συμβολικού χαρακτήρος, όπως διατείνεται η Σκοπιά, καθώς και πολλοί άλλοι ετερόδοξοι, αλλά είναι ΜΥΣΤΗΡΙΟ τής Εκκλησίας, είναι αλήθεια που εξαρτά την σωτηρίαν μας. Η Παλαιά Διαθήκη ήτο πλήρης συμβολικών τελετών, αλλά αυτές δεν έσωζαν, ενώ το βάπτισμα σώζει!

                                              Ο ΓΑΜΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΥΣΤΗΡΙΟ

«Αντί τούτου καταλείψει άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα αυτού και προσκολληθήσεται προς την γυναίκα αυτού, και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν. Το μυστήριον τούτο μέγα εστί, εγώ δε λέγω εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν» (Εφεσ. 5:31-32) δηλαδή «Γι’ αυτό (ή χάριν τούτου) θ’ αφήσει ο άνθρωπος τον πατέρα του και την μητέρα του και θα προσκολληθεί στη γυναίκα του, και θα γίνουν οι δύο μία σάρκα (ένα σώμα). Αυτό το μυστήριο (τής ενώσεως ανδρός και γυναικός) είναι μεγάλο (ή μεγάλης σημασίας), εγώ δε το αναφέρω στην σχέση Χριστού και Εκκλησίας».

   Ο Απόστολος αποκαλεί τον γάμο ‘μέγα μυστήριο’, διότι είναι εξεικόνιση τής μυστικής ενώσεως Χριστού και Εκκλησίας. Αλλά αφού ο γάμος εις την Καινή Διαθήκη έχει τόσο πνευματικό και υψηλό χαρακτήρα, είναι αδύνατο να είναι απλή τελετή και να μην τελεί υπό την ευλογία τού Σωτήρος και την ροπή τής Θείας χάριτος. 

                                     Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΥΣΤΗΡΙΟ

«Ω βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού! Ως ανεξερεύνητα τα κρίματα αυτού και ανεξιχνίαστοι οι οδοί αυτού! Τις γαρ έγνω νουν Κυρίου; Ή τις σύμβουλος αυτού εγένετο;» (Ρωμ. 11:33-34) δηλαδή «Ω βάθος τού πλούτου και τής σοφίας και τής γνώσεως τού Θεού. Πόσο ανεξερεύνητες είναι οι κρίσεις του και πόσο ανεξιχνίαστοι είναι οι τρόποι τών ενεργειών του! Ποιος πράγματι γνώρισε το νου τού Κυρίου; Ή ποιος βουλεύθηκε μαζί του;

«ουδείς τον Πατέρα τις επιγινώσκει ει μη ο Υιός» (Ματθ. 11:27) δηλαδή «ούτε τον Πατέρα γνωρίζει κανείς, παρά μόνον ο Υιός»

«Δύνασαι να εξιχνιάσης τα βάθη τού Θεού; Δύνασαι να εξιχνιάσης τον Παντοδύναμον με εντέλειαν;» (Ιωβ 11:7 - Μετάφραση Νεοφύτου Βάμβα)

«Δια τούτο μέγας είσαι, Κύριε Θεέ· διότι δεν είναι όμοιός σου· ουδέ είναι Θεός εκτός σού, κατά πάντα όσα ηκούσαμεν με τα ώτα ημών» (Β΄ Σαμ. 7:22 - Μετάφραση Νεοφύτου Βάμβα)

«Δεν υπάρχει όμοιός σου, Κύριε· είσαι μέγας, και μέγα το όνομά σου εν δυνάμει» (Ιερ. 10:6 Μετάφραση Νεοφύτου Βάμβα)

«Με τίνα θέλετε με εξομοιώσει, και θέλετε με εξισώσει και με συγκρίνει, και θέλομεν είσθαι όμοιοι;» (Ησαΐ. 46:5 - Μετάφραση Νεοφύτου Βάμβα)  

   Άρα ο Θεός, συμφώνως προς την Παλαιά και Καινή Διαθήκη, με δεδομένο ότι η πλήρης γνώση Του απαιτεί και πλήρη κατανόηση κτιστής και άκτιστης πραγματικότητας, ήταν, είναι και θα παραμείνει ένα Μυστήριο για την πεπερασμένη ανθρώπινη φύση. Μήπως, κύριε Κάλλιο, δεν πρέπει να τον κηρύσσουμε, διότι αδυνατούμε να τον κατανοήσουμε επαρκώς;  

   Εις αυτό όμως το αδιέξοδο μάς οδηγεί η λογική που προτείνετε κι επικαλείστε. 

   Αυτό βεβαίως ισχύει σε κάθε περίπτωση για τον Θεό τής Βίβλου τον Οποίο δίδαξε ο Χριστός και η Εκκλησία ως Τριαδικό. Φαίνεται όμως, ότι δεν ισχύει το ίδιο για την παραποιημένη ‘βίβλο’ αλλά και τον παραποιημένο ‘θεό’ που δέχονται η Σκοπιά και οι ακόλουθοί της!